ارکیده پانسی (Pansy Orchid) یا ارکیده میلتونیا احتمالاً یکی از دوستانه‌ترین ارکیده‌هایی است که می‌توانید پرورش دهید. شکوفه روشن و باز آن شبیه یک صورت است، درست مانند پانسی که از آن نام گرفته شده است. این گل های باشکوه از جنگل‌های ابری خنک برزیل سرچشمه گرفته‌اند و به گیاهان ترکیبی با شاخ و برگهای جذاب و همچنین گل‌های درخشان تبدیل شده‌اند.
ارکیده میلتونیا سرده ای از گیاهان است که شامل حدود 20 نوع گل و هیبرید طبیعی است. این ارکیده اپی فیتیک بومی آمریکای جنوبی از ارتفاعات کاستاریکا تا کلمبیا و همچنین جنوب برزیل است. به دلیل تفاوت های آب و هوایی و فرهنگی، این جنس از ارکیده ها به دو جنس یا زیر گروه تقسیم می شوند که عادات رشد و گل دهی کاملاً متفاوتی دارند. سازمان ثبت بین‌المللی که مسئول طبقه‌بندی و نام‌گذاری ارکیده‌ها است، این دو جنس را تحت یک طبقه‌بندی میلتونیا دسته‌بندی می‌کند. با این حال، ارکیده‌ای که در منطقه گرم تر رشد می کند (برزیل) معمولاً به عنوان میلتونیا شناخته می‌شود در حالی که گیاه کوهستانی سردتر (کاستاریکا تا کلمبیا) در زیر گروهی به نام Miltoniopsis قرار دارد.
ارکیده های میلتونیا برگ ها و خوشه های گل را از پیازهای کاذب تولید می کنند که آنها را کاندیدهای خوبی برای رشد به عنوان نمونه های گلدانی می کند. این ارکیده ها، بر خلاف بسیاری دیگر، در تمام طول سال رشد می کنند و به خواب نمی روند مگر اینکه برای مدت طولانی در معرض دمای بالا و نور خورشید قرار بگیرند.
هر دو عادات رشد و نوع گل در بین انواع جنس Miltonia متفاوت است. مهم است که با زیستگاه بومی ارکیده خود آشنا شوید تا نگهداری مناسب را انجام دهید. شکل و رنگ گل می تواند به شما در تمایز بین این دو جنس کمک کند. شکوفه‌های میلتونیا شکلی پر ستاره‌تر با الگوهای پیچیده دارند، در حالی که Miltoniopsis در سایه‌های غنی قرمز، سبز، سفید، زرد و قهوه‌ای با لب‌های ارکیده شبیه «لکه» سنتی پانسی در رنگ‌های متناوب شکوفا می‌شود. همه ارکیده های این جنس برای شکوفه دادن به شب های خنک نیاز دارند و این کار را در زمان های مختلف در طول سال بسته به گونه ها انجام می دهند.
این ارکیده ها شبه پیازهای دراز (ناحیه ضخیم پیازی ساقه) با برگ های بلند، برازنده و سبز روشن دارند که ممکن است یک شاخه شاخ و برگ به قطر یک فوت یا بیشتر ایجاد کنند. بررسی ساقه ها همچنین می تواند به شما در شناسایی جنس ارکیده کمک کند. ارکیده های میلتونیا دو برگ از هر شبه پیاز تولید می کند در حالی که Miltoniopsis فقط یک برگ تولید می کند. این رشدهای ساقه ضخیم شده در Miltoniopsis نزدیک به هم جمع می شوند و در ارکیده های میلتونیا (برزیل) از هم فاصله بیشتری دارند.
نکته: جنس ارکیده میلتونیا به طور گسترده با سایر جنس ها برای ایجاد هیبریدهای جدید استفاده می شود. اگر ارکیده هیبرید شما ویژگی های میلتونیا را نشان می دهد، رشد برگ، نوع شکوفه و پیاز کاذب را بررسی کنید تا بدانید که آیا هیبرید شما یک ارکیده Miltoniopsis است یا خیر. این به شما کمک می کند هیبرید خود را به بهترین نحو ممکن نگهداری کنید تا سالم بماند و شکوفا شود.
نور
نور یکی از تفاوت های اصلی در مراقبت از این دو جنس است. هر دو گروه در سایه جزئی و تنها با یک یا دو ساعت نور خورشید فیلتر شده روشن هر روز رشد می کنند. ارکیده‌های میلتونیا برای دوره‌های کوتاه مدت در برابر نور شدید خورشید مقاوم‌تر هستند، اما برگهای هر دو نوع ممکن است با قرار گرفتن در معرض زیاد آفتاب سوخته شوند. در داخل یا در فاصله 2 فوتی یک پنجره رو به شمال موقعیت خوبی است. مکان شبانه بدون نور مصنوعی نیز این ارکیده ها را تشویق می کند تا شکوفا شوند.
محیط رشد
ارکیده اپی فیتیک در خاک رشد نمی کند، اما می تواند به عنوان گیاهان گلدانی یا سواری رشد کند. اگر می خواهید گیاه خود را گلدان کنید، محیط رشد باید با نوع ارکیده مناسب باشد. محیط های ارکیده معمولا از یک لایه مواد سخت مانند سنگریزه، مواد با وزن متوسط مانند پوست یا تراشه های چوب به عنوان پرکننده و یک لایه از مواد نرم مانند خزه یا الیاف در بالای آن تشکیل می شوند. برای ارکیده های میلتونیا، مخلوطی از پوست درخت صنوبر کوچک، خزه اسفاگنوم و سنگریزه به خوبی جواب می دهد.
آب
نیاز آبی این دو جنس نیز متفاوت است، اگرچه ممکن است آبیاری هر دو در خاکستری ترین دوره های زمستان کاهش یابد. آبیاری بیش از حد بدون مقداری آفتاب می تواند منجر به پوسیدگی ریشه شود. قبل از آبیاری کامل اجازه دهید تا محیط کشت میلتونیا (برزیل) خشک شود. حتما آب اضافی آن را تخلیه کنید. Miltoniopsis یک محیط مرطوب اما نه خیلی مرطوب را ترجیح می دهد. بهتر است که ارکیده ها را صبح آبیاری کنید تا قبل از شب خشک شوند.
دما و رطوبت
هر دو جنس این ارکیده برای شکوفه دادن به دمای خنک شبانه 12 تا 15 درجه سانتیگراد نیاز دارند. میلتونیا (برزیل) در دمای زیر 26 درجه در روز رشد می کند، اما برای دوره های کوتاه تا 30 را تحمل می کند. Miltoniopsis به دمای خنک‌تر در روز در حدود 25 درجه نیاز دارد. رطوبت نسبتا بالا بین 50 تا 70 درصد بهترین عملکرد را دارد و رطوبت 60 درصد ایده آل است.
کود
به ارکیده های میلتونیا ماهی یک بار در دوره های اوج رشد و گلدهی تغذیه کنید و در ماه های زمستان از کود دهی خودداری کنید. بسیاری از محصولات غذایی ارکیده به صورت تجاری در دسترس هستند (میلتونیا در مورد کود سر و صدا ندارند). Miltoniopsis به نمک حساس است، بنابراین توصیه می شود پس از چندین بار تغذیه، محیط رشد را فقط با آب بشویید. اگر آب لوله کشی شما دارای محتوای مواد معدنی بالایی است، ممکن است بخواهید آب خود را فیلتر کنید یا از مقطر استفاده کنید. تا حد امکان از آب با دمای اتاق استفاده کنید.
اگرچه امکان پرورش ارکیده از بذر وجود دارد، اما زمان (جوانه‌زنی می‌تواند تا دو سال طول بکشد) و شرایط خاص لازم برای موفقیت، خرید اولین گل ارکیده خود را از یک مرکز باغ و افزایش مجموعه از طریق قلمه‌ها عملی‌تر می‌کند. تکثیر بهتر است در پایان دوره گلدهی انجام شود. یک چاقوی استریل تیز، یک گلدان با زهکش خوب، و محیطی از پوست درخت صنوبر کوچک، سنگریزه و خزه اسفاگنوم را جمع کنید، سپس این دستورالعمل ها را دنبال کنید:
ارکیده های میلتونیا به زهکشی عالی و گردش هوای خوب برای کل گیاه از ریشه تا گل نیاز دارند. بنابراین، نوع گلدانی که انتخاب می کنید به همراه محیط گلدانی برای موفقیت شما مهم هستند. گلدان های سفالی به خوبی کار می کنند زیرا متخلخل هستند و رطوبت اضافی را از بین می برند. گلدان های ارکیده دارای دهانه های اضافی یا بزرگتر برای زهکشی هستند و برخی از آنها با دهانه هایی در کناره های گلدان ساخته شده اند تا جریان هوا بهتر به ریشه ها جریان یابد. گلدان های کم عمق نیز برای میلتونیا به خوبی کار می کنند.
بسیاری از مواد مختلف برای رشد ارکیده استفاده شده است و ممکن است هر چند وقت یکبار به تنظیماتی در این ترکیب نیاز باشد. مخلوط های ارکیده از قبل بسته بندی شده کافی است، با این حال باید چند سنگریزه، سنگ های کوچک یا تکه های گلدان شکسته را در ته گلدان برای زهکشی اضافه کنید.
ارکیده های میلتونیا زمانی که در گلدان هستند بهتر شکوفا می شوند، به این معنی که تا زمانی که محیط شما بیش از حد خیس نشود و ارکیده شما عاری از مشکلات قارچی بماند، نیازی به گلدهی مجدد برای حداقل 2 سال نخواهید داشت. اگر گیاه به دلیل ازدحام بیش از حد غیر قابل تحمل شد، می توانید در ظرف کمی بزرگتر گلدهی کنید. بیش از 1 تا 2 اینچ قطر بزرگتر نباشد. یا می توانید ارکیده را تقسیم کنید. برنامه ریزی کنید که مواد رشد را برای ارکیده خود هر دو سال یکبار جایگزین کنید. هر گونه مواد مغذی در مخلوط گلدان تا آن زمان تخلیه می شود.
همه ارکیده ها می توانند به ویروس مبتلا شوند. به دنبال رگه های روشن و تیره یا حفره در برگ ها باشید. اگر مشکوک به ویروس هستید، ارکیده خود را نزد متخصص یا نزدیکترین ایستگاه آزمایش کشاورزی ببرید. متأسفانه هیچ درمانی برای ویروس ارکیده وجود ندارد و برای جلوگیری از انتشار عفونت باید گیاه را دور انداخت. گلدان باید قبل از استفاده مجدد ضدعفونی شود.
مشکلات باکتریایی و قارچی معمولاً نتیجه آبیاری نامناسب است. ارکیده های میلتونیا مستعد پوسیدگی ریشه هستند که می تواند بر پیازهای کاذب نیز تأثیر بگذارد. قسمت های آلوده گیاه را بردارید و ارکیده را در مواد رشد خشک و تازه نگهداری کنید. گیاه را در مکانی خنک قرار دهید و تا زمان بهبودی گیاه از آب خودداری کنید.
اگر لکه های کوچک یا تکه های تغییر رنگ روی شکوفه ها ظاهر شود، ممکن است ارکیده شما دچار سوختگی گلبرگ بوتریتیس شده باشد. تمام گل های آسیب دیده یا ساقه کامل را جدا کنید و گیاه را به مکانی با نور غیر مستقیم بهتر منتقل کنید. از مه آلود کردن ارکیده خود در هنگام شکوفه دادن خودداری کنید.
ارکیده های میلتونیا به اندازه سایر جنس های ارکیده از آفات رایج آزار نمی دهند. اکثر آنها را می توان با دست یا مسواک زدن سبک با محلول آب و صابون برداشت. هجوم های شدید را می توان با روغن چریش درمان کرد.
شکوفه دادن یک ارکیده می تواند یک چالش باشد. در حالی که رشد بسیاری از ارکیده ها دشوار نیست، همه ارکیده ها به یک برنامه منظم مراقبت مداوم و به موقع نیاز دارند. بهترین راه برای اطمینان از تکرار گلدهی، یادگیری در مورد زیستگاه میلتونیا است. آیا ارکیده شما گیاهی است که در منطقه گرم رشد می کند (برزیل) یا در منطقه سرد (ارتفاعات غربی آمریکای جنوبی)؟ یک برنامه ثابت برای نور، دما، آبیاری و کود دهی ایجاد کنید و به آن پایبند باشید. زمان مناسب سال را برای شکوفه دادن گیاه خود بدانید و در صورتی که ارکیده گل ندهد، آماده باشید تا تنظیمات را انجام دهید.
بیشتر مشکلات ارکیده ناشی از خطاهای نگهداری است. در اینجا چند علامت، علل و راه حل وجود دارد.
برگ های زرد
برگ های ارکیده میلتونیا به طور طبیعی سبز روشن هستند. هنگامی که برگ های پیرتر زرد می شوند و می ریزند، این یک اتفاق طبیعی در چرخه زندگی ارکیده است. برگ های جدیدی به جای آنها رشد می کنند. اگر برگهای جدیدتر زرد می شوند، ممکن است از آفتاب یا آب زیاد باشد. گیاه را به مکانی خنک منتقل کنید و چند هفته از آب خودداری کنید.
مناطق سیاه یا قهوه ای روی برگ ها
این گیاه ممکن است در اثر نور مستقیم بیش از حد آفتاب سوخته شود. از آب خودداری کنید و گیاه را به مکانی با سایه بیشتر منتقل کنید.
برگ های لنگی یا رشد نرم در پایه ارکیده
محیط رشد غرقابی است. ارکیده را در مواد خشک قرار دهید و آب را به مدت یک هفته نگه دارید.
